Home sweet home

Het is een tijd geleden dat ik heb geschreven, maar het hele India avontuur waar ik zolang naar uitgekeken heb, is alweer voorbij. Vorige week zaterdag ben ik weer veilig thuis gekomen in het koude grijze kikkerlandje. Toen ik zenuwachtig eindelijk de hal in kwam om mijn nog zenuwachtigere (als dat een woord is) familie en vriend eindelijk weer te zien, was het dan toch echt definitief een einde aan gekomen. 

De laatste weken van mijn reis in India waren nog geweldig! Samen met Leonie, Vera en Esmee heb ik een groepsreis gedaan van Delhi naar Goa. We hebben zoveel leuke dingen gedaan en het was top om nog de laatste 2 weken de toerist uit te kunnen hangen. We hebben de Taj Mahal gezien, kameel gereden, een boottocht gedaan in Udaipur en de zonsondergang gezien, oud en nieuw gevierd, nog een telefoon versleten (dit keer echt gestolen), gedanst op het strand, onder de sterrenhemel gegeten, aan het strand gelegen en smoothies gedronken, heel veel drugs aangeboden gekregen (zie ik er toch niet zo onschuldig uit als ik dacht!) en nog nooit zoveel hippies bij elkaar gezien in mijn hele leven in Goa. Een kakkerlak ontmoet op onze hotelkamer, in de vroege morgen een heuvel beklommen om de zonsopgang te zien (naja, de zon heb ik maar ingebeeld want het was bewolkt), heel lang in de trein gezeten, in Mumbai geweest, Indisch leren koken, en vooral heel veel plezier gehad met de groep! Eigenlijk is het teveel om op te noemen, maar echt de groepsreis was super!

En ja, nu moet ik er toch echt weer aan geloven, India is verleden tijd. Het is gek om weer terug te zijn in Nederland en het is oprecht weer wennen om terug te zijn. Het weer, de verplichtingen, school en stage, er komt ineens weer zoveel op mij af. Ik kan me erover verbazen dat ik altijd zo'n druk leventje heb geleid. Eigenlijk iedereen in Nederland, wat maken we het onszelf moeilijk druk!  We maken onszelf gek door maar door te haasten. En nu ik weer terug ben druk ik mezelf ook weer terug in mijn oude leven, ik pak de draad weer op waar ik was gebleven. Ik heb geen keus, of toch wel? Misschien moeten we meer genieten van de dingen om ons heen, en meer de tijd nemen voor de kleine dingen. Alles verdient aandacht, niet altijd maar multitasken en doorgaan en haasten en nergens echt de tijd voor nemen. Ik leef nú, één dag tegelijk,  één ding tegelijk. 

India heeft mij veel gebracht, ik heb echt de tijd van mijn leven gehad! Ik heb zoveel gezien, gedaan, beleefd, geproefd, geroken, gepoept en gespuugd, gelachen en gehuild en zoveel nieuwe leuke mensen leren kennen! Het wat een geweldige ervaring en niet in woorden te omschrijven hoe het was. Je moet het ervaren om het te begrijpen. En natuurlijk waren niet alle momenten even geweldig en waren er momenten dat ik dacht 'waar ben ik aan begonnen', maar echt ik zou het zo weer overdoen! Ik heb zoveel mogen leren! Ik ben meer bewust geworden van zoveel dingen, als de rijkdom die we hier hebben en de kansen die voor ons klaarliggen. Maar ik heb ook mezelf leren kennen. Het was echt een onvergetelijke reis!

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn blogs te lezen. In ieder geval bedankt voor alle leuke en lieve reacties die ik heb gehad! Dit was de laatste weer. Bedankt voor het lezen!

Liefs Dorieke